Έτσι κατάντησε η Καλλιθέα…

athinapoli

Η Καλλιθέα είναι μια πόλη με εξέχουσα ιστορία και παράδοση. Για όσους δεν γνωρίζουν περισσότερα… Η Καλλιθέα, με πληθυσμό που προσεγγίζει τις 200.000 κατοίκους, απλώνεται ανάμεσα στην Αθήνα και το Φαληρικό Όρμο, σε μία έκταση 4.500 στρεμμάτων. Ο Δήμος της πόλης έχει ως έμβλημα τον Θησέα που, σύμφωνα με τη μυθολογία, όταν επέστρεψε από την Κρήτη, όπου είχε εξοντώσει τον Μινώταυρο, αποβιβάστηκε στις ακτές της Καλλιθέας. Αρχαιολογικά ευρήματα ενισχύουν την άποψη, ότι η περιοχή της Καλλιθέας κατοικούνταν ήδη από τον 4ο αιώνα π.Χ., οπόmetismenosτε θεωρείται πως σ’ αυτή αναπτύχθηκε ναυτιλιακή δραστηριότητα. Στην εποχή της Ελληνικής Επανάστασης, η περιοχή που συνορεύει στη  σημερινή Καλλιθέα από τον Άγιο Σώστη μέχρι την οδό Σπάρτης, γνωστό ως Ανάλατος, έγινε το πεδίο της μάχης, κτά την οποία σκοτώθηκε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, στις 22 Απριλίου 1827. Ο σχηματισμός του σύγχρονου οικισμού της Καλλιθέας άρχισε το 1884-1885, με πρωτοβουλία μίας Οικοδομικής Εταιρίας. Μεταξύ των πρώτων οικιστών του νέου προαστίου συγκαταλέγονται ο νομικός Γεώργιος Φιλάρετος, ο έμπορος Λάσκαρις Λασκαρίδης και ο ιστορικός Γεώργιος Κρέμος. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Καλλιθέα διεξήχθη το άθλημα της σκοποβολής, στο Σκοπευτήριο που χτίστηκε ειδικά για το λόγο αυτό.
Ύστερα από τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, η εγκατάσταση στην Καλλιθέα περίπου 25.000 προσφύγων από τη Μικρά Ασία και τον Πόντο τη μετέτρεψε σε προσφυγική συνοικία και ανέκοψε την εξέλιξή της σε προάστιο αναψυχής. Ο οικισμός αποσπάστηκε από το Δήμο Αθηναίων το 1925, οπότε έγινε Κοινότητα, ενώ το 1933 Δήμος. Κατά την προπολεμική περίοδο, η πόλη έγινε τόπος εγκατάστασης βιομηχανιών και βιοτεχνιών, ενώ η θέση της μεταξύ Αθήνας και Πειραιά διεύρυνε την εμπορική της δραστηριότητα.
Στην περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Καλλιθέα συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση. Μεταξύ των κυριοτέρων γεγονότων της περιόδου υπήρξε η Μάχη της Οδού Μπιζανίου, μεταξύ 10 ΕΠΟΝιτών και κατοχικών δυνάμεων, τον Ιούλιο του 1944, καθώς και το Μπλόκο του Αυγούστου του ιδίου έτους.
Η μεταπολεμική εξέλιξη της Καλλιθέας παρακολούθησε αυτή ολόκληρης της Αθήνας. Δεχόμενη το δικό της μερίδιο από την εσωτερική μετανάστευση, ήδη από τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 η Καλλιθέα απέκτησε τα χαρακτηριστικά μεγαλούπολης, ενώ στη δεκαετία του ’70 η ανοικοδόμηση των παλαιών κατοικιών με τη μέθοδο της αντιπαροχής οδήγησε σε νέα μεγάλη αύξηση του πληθυσμού, αλλά και τη στέρηση της πόλης από ελεύθερους χώρους.
Δυστυχώς όμως η σημερινή Καλλιθέα δεν θυμίζει σε τίποτε εκείνη την “παλιά” Καλλιθέα… Σήμερα αντικρίζει κανείς όλο και πιο συχνά τέτοιες εικόνες ντροπής, με μεθυσμένους να κοιμούνται στους δρόμους! Αυτή την Καλλιθέα θέλουμε;

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο