Ένα πολύ ωραία και συνάμα ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στην Καλλιθέα, έδωσε η γνωστή ηθοποιός Ελισάβετ Κωνσταντινίδου στην εφημερίδα ?Ε.Τ.?. Το άρθρο αναφέρει:
?Λεωφόρο Συγγρού γωνία με Δαβάκη Πίνδου γεννήθηκε, δύο χρόνων πήγε στη Χαλδαίων και εδώ και έξι χρόνια μένει στην Αγία Ελεούσα. Γέννημα-θρέμμα της Καλλιθέας η ηθοποιός Ελισάβετ Κωνσταντινίδου δεν έχει αλλάξει περιοχή ποτέ μέχρι τώρα, αν και θα προτιμούσε πια να μένει κοντά στη θάλασσα.
«Εχουμε μαζευτεί πολύς κόσμος πλέον, το παρκάρισμα είναι βάσανο και ευχαρίστως θα πήγαινα να μείνω σε κάποιο παραλιακό μέρος, αν μου δινόταν η ευκαιρία», μας λέει.
Κοντά στο πατρικό της υπάρχουν πολλές εργατικές πολυκατοικίες. Προσφυγικές. Πολύχρωμες κουβέρτες και σεντόνια είναι απλωμένα έξω στον προαύλιο χώρο τους. Ανεβαίνουμε σε μία από αυτές. «Βλέπετε; Δεν έχει αλλάξει τίποτα από τότε. Ακόμα κι αυτός ο σταυρός στην πόρτα με τη λαμπάδα της Ανάστασης που δεν τον κάνουμε οι περισσότεροι σήμερα για να μη? λερώσουμε. Οι κάτοικοι είναι και τώρα πρόσφυγες, Κούρδοι, Αλβανοί, Πακιστανοί? Οι περισσότεροι είναι ήσυχοι άνθρωποι, οικογενειάρχες. Η θεία μου νοικιάζει το σπίτι κάτω από τη μαμά μου σε αλλοδαπούς και ουδέποτε αντιμετώπισε πρόβλημα».
Η Καλλιθέα είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της Αθήνας και συναγωνίζεται πλέον την Κυψέλη στο πρόβλημα του πάρκινγκ. «Εχει πολύ θόρυβο», λέει η ηθοποιός, «ειδικά τώρα που γίνονται έργα για το φυσικό αέριο. Το μεγάλο της πρόβλημα όμως είναι το παρκάρισμα. Εχει φτάσει στα όρια της Κυψέλης. Οι περισσότερες πολυκατοικίες είναι παλιές και δεν έχουν δικά τους πάρκινγκ. Πολλές φορές δεν παίρνω καθόλου το αυτοκίνητό μου και ψάχνω για ταξί».
Το σπίτι της είναι σήμερα στην Αγία Ελεούσα κι όπως λέει: «Ζω τη γειτονιά μου. Οταν δεν έχω γύρισμα, πηγαίνω στο κοντινό σούπερ μάρκετ, στο ψιλικατζίδικο και σε όλα τα μικρά μαγαζάκια. Διότι, αν δεν τα ενισχύσουμε εμείς οι γείτονες, θα κλείσουν το ένα μετά το άλλο». Λίγο πιο κάτω σταματάμε σε ένα ψιλικατζίδικο. «Αυτό εδώ το μαγαζάκι υπήρχε από τότε. Αγοράζαμε ??Σεραφίνο??, ??Μίκι Μάους?? και ??Μικρό Ηρωα??. Είχαμε διαγώνισμα στο σχολείο κι εγώ μέσα στα βιβλία έκρυβα τα κόμικς». Η Καλλιθέα έχει δεκάδες αθλητικούς χώρους, όπο υ μπορεί κανείς να κάνει από στίβο μέχρι πινγκ πονγκ. Ο δήμος εφαρμόζει προγράμματα γυμναστικής για ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, καθώς και για άτομα με ειδικές ανάγκες. «Η περιοχή μας είναι η χαρά αυτών που αθλούνται.Δεν είναι τυχαίο ότι στην Καλλιθέα είχε δοθεί ο τίτλος της ??αθλητομάνας?? και ??ποδοσφαιρομάνας??. Ακόμη και τότε που δεν υπήρχαν χώροι, ανθούσε ο αθλητισμός. Υπήρχαν ποδοσφαιρικές ομάδες σε κάθε γειτονιά. Σήμερα δραστηριοποιούνται 20 και πλέον αθλητικοί σύλλογοι».
Παίζαμε στο δρόμο κουτσό, κυνηγητό, μήλα….
Το κουβάρι των αναμνήσεων αρχίζει να ξετυλίγεται γυρίζοντας πίσω στην εποχή που ο δρόμος είχε αντί για άσφαλτο χώμα και η περιοχή ονομαζόταν Παλαιά Σφαγεία, προφανώς λόγω του ποταμού που ήταν στη θέση της σημερινής Χαμοστέρνας. «Θυμάμαι τα απογεύματα τη γιαγιά μου να παίρνει το σκαμνί της και να βγαίνει να κάθεται στο δρόμο με τις άλλες γειτόνισσες. Επιναν το καφεδάκι τους, έπλεκαν και συζητούσαν. Αυτές οι γυναίκες είχανε μεταφέρει τον τόπο τους στη γειτονιά τους. Τελείωναν τις δουλειές και έβγαιναν έξω. Εμείς τα πιτσιρίκια παίζαμε στο δρόμο κουτσό, στρατιωτάκια ακούνητα-αμίλητα-αγέλαστα, κυνηγητό, μήλα, ποδήλατο και στο γυμνάσιο το γυρίσαμε σε? μπουκάλα. Θυμάμαι που κάναμε εξερευνήσεις με την αδελφή μου στο πλυσταριό. Ηταν στην ταράτσα του σπιτιού και η μαμά με τη γιαγιά πήγαιναν κάθε Πέμπτη για πλύσιμο με τις ρόμπες και τις ποδιές τους. Επλεναν με τις ώρες, δεν υπήρχαν τότε πλυντήρια. Δυστυχώς η κόρη μου που είναι 15 χρόνων δεν έχει τέτοιες μνήμες γειτονιάς. Πηγαίναμε μόνο σε παιδότοπους, σε σπίτια φιλενάδων της και σε παιδικές χαρές της Καλλιθέας. Είναι πολύ τυχερό παιδί όμως, γιατί έχουμε ένα εξοχικό στο Νέο Πύργο στην Εύβοια και όλο το καλοκαίρι το περνάει εκεί?.