Έφτασε ο Αύγουστος και όσοι από εμάς, έχουμε μείνει στην Αθήνα, μάλλον προτεραιότητα μας μάλλον είναι το μπάνιο! Ποιες παραλίες του λεκανοπεδίου όμως, μπορούν να μας προσφέρουν αυτό που ζητάμε; Πάμε λοιπόν να δούμε 10 παραλίες, για όλα τα γούστα, που αξίζει να επισκεφθείτε στα πέριξ:
Καβούρι. Μόλις 10 χιλιόμετρα από το κέντρο, συνδυάζει αξιοπρεπέστατη ποιότητα νερού (στο ύψος δηλαδή του Divani Palace, είναι μια χαρά) και κόσμο όλων των ηλικιών, κυρίως νεολαία. Καφετέριες και (πιο κυριλέ όμως) ταβέρνες, συνθέτουν το όμορφο σκηνικό που προσφέρει ο κολπίσκος.
Λιμανάκια Βουλιαγμένης. Κοντά στη λίμνη της Βουλιαγμένης, απόμακρη για τον πολύ κόσμο, ότι πρέπει για ζευγαράκια. Όμορφα, ήσυχα, καθαρά. Χωρίς ιδιαίτερες παροχές βέβαια από άποψη παραλίας, με βραχάκια εντός και εκτός θάλασσας, αλλά πάντα το ίδιο γραφικά.
Αστέρας Βουλιαγμένης. Για πιο κυριλέ καταστάσεις, εκεί που η είσοδος είναι απαγορευτική για τους περισσότερους, οι παροχές όμως εντός, (εν μέρει) την δικαιολογούν. H μοναδική παραλία με επίσημους χορηγούς, αλλά (όντως) οι παροχές είναι είναι πολύ υψηλών προδιαγραφών. Με λίγα λόγια, δεν προτείνεται για τους λάτρεις του «Λευτεριά στις Παραλίες!», αλλά μάλλον για τους φαν του «Ξαπλώστρα, Κυρίλα και Κίτρινη Τεκίλα..». Ποιος νοιάζεται για την ποιότητα του νερού;
Μαύρο Λιθάρι (Σαρωνίδα. Μία επίσης καλή πρόταση, για αυτούς που θέλουν να συνδυάσουν μπάνιο και διασκέδαση. Λογικές (σε σχέση με αυτά που έχουν δει τα μάτια μας) τιμές, οργανωμένη πλαζ, beach bars – καφετέριες και μαζεύει νεολαία αβέρτα. Για την καθαριότητα και την ποιότητα του νερού, εγώ χημικός δεν είμαι, δείγματα δεν έχω πάρει, αλλά δεν νομίζω ότι αποτελεί ΤΟ κίνητρο για την επίσκεψή σας, στην συγκεκριμένη πλαζ.
Παραλία Σχοινιά. Μεταφερόμενοι σε πιο «βόρειες» επιλογής, έχουμε τον Σχοινιά (και ουχί Σχοινά). Με λογική τιμή σε ξαπλώστρες και ομπρέλες, πληθώρα καφέ-bar, δυνατότητα για watersports, ωραίο κόσμο, προσφέρεται για νέους (κάθε ηλικίας). Βάλτε βενζίνη ρεφενέ, και καλή διασκέδαση!
Πόρτο Ράφτη. Το Πόρτο Ράφτη προσφέρει δύο επιλογές. Σε πιο οργανωμένες καταστάσεις (και με είσοδο) το Αυλάκι, αξιολογότατο και με όλα τα κομφόρ μίας οργανωμένης πλαζ και την Ερωτοσπηλιά, για τους πιο φιλήσυχους λουόμενους. Βέβαια αυτό παλιά, αφού έχω την εντύπωση, πως περισσότερο κόσμο μαζεύει πλέον η δεύτερη από την πρώτη…
Λεγραινά (Σούνιο). Πλέον μιλάμε για μονοήμερη εκδρομή καθαρά. Πεντακάθαρη αμμουδιά και γαλάζια νερά, ταβερνούλες, σίγουρα όχι για νεολαία που επιζητά διασκέδαση και άγριους ρυθμούς. Μπόλικος κόσμος (πού δεν έχει εξάλλου; ) και ολίγον από γυμνιστές (σε επόμενο άρθρο θα αναφερθώ και για αυτό το θέμα…)
Θυμάρι (Ανάβυσσος). Περνάμε την Παλαιά Φώκαια και φτάνουμε στο Θυμάρι. Μιλάμε μάλλον για τα καθαρότερα νερά της Αττικής (55χλμ μόνο σου λέει) και μία από τις πιο παρθένες (μάλλον μέχρι φέτος) παραλίες. Ωραία άμμος, άπειρος χώρος για ρακέτες και τα σχετικά, αλλά χωρίς καφετέριες και ταβέρνες (έχει ένα τέρας περίπτερο που ότι μπορεί προσφέρει και αυτό).
Κακιά Θάλασσα (Κερατέα). Μόλις 50 χλμ από το κέντρο, η Κακιά Θάλασσα τα έχει όλα και συμφέρει! Φουλ οργανωμένη παραλία (από ομπρέλες μέχρι γήπεδα μπάσκετ), χωρίς είσοδο, καθαρά νερά (αν και όταν έχει βοριά φέρνει σκουπίδια) και… μυρίζει και αντίσταση. Όχι, ναι!
Αξιοποιείστε το μοναδικό πράγμα, που δεν πρόκειται να μας στερήσει ποτέ κανένας. Τον ήλιο και την ομορφιά της χώρας μας!
