Οι πρωταγωνιστές και οι συγκλονιστικές στιγμές ενός έθνους την 28η Οκτωβρίου 1940
«Είμαι 53 ετών και παρακαλώ μοι επιτραπή καταταγώ εθελοντής πρώτην γραμμήν πυρός εκδικηθώ θάνατον υιού μου», εκλιπαρούσε με τηλεγράφημά του τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος ο αγρότης Νικόλαος Θωμόπουλος από την Απιδέα της Επιδαύρου. «Θλίβομαι όμως διότι ο Ηλίας μου δεν επέζησε δια να τιμωρήση ακόμη περισσότερους άτιμους επιδρομείς» συμπλήρωνε. Ο Κωνσταντίνος Γιαννικάκης από τον Αστρικό Κισσάμου ήταν το ίδιο ξεκάθαρος: «Υιός μου Εμμανουήλ δεκανεύς εφονεύθη ηρωϊκώς μαχόμενος. Μεγάλος ο πόνος μου, αλλά και μεγάλη η χαρά μου διότι οι δύο που μου απέμειναν, Γεώργιος και Περικλής μαχόμενοι εις Αλβανίαν θα τιμωρήσωσιν δόλιον εχθρόν εκδικούμενοι αίμα υιού μου και αδελφού των. Ζήτω η Ελλάς».
