Ο Χριστόφορος Σοφιανίδης αποκαλύπτει – Τι έγινε στο δικαστήριο με τους συνδικαλιστές υπαλλήλους


ΕΝΙΟΤΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ: ΔΥΟ
ΜΕΤΡΑ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ … ΑΛΛΟ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΑ, ΑΛΛΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ή ΑΔΕΛΦΟΣ
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ. ΜΕ ΠΟΙΑ ΣΤΑΘΜΑ ΖΥΓΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΣΤΗ
ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΗΜΟΥ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ (;)…

Χρ. Σοφιανίδης
Δημοτικός
Σύμβουλος Καλλιθέας

Από κοινοποιήσεως της
μήνυσης και του Κατηγορητηρίου οι οκτώ ποινικά κατηγορούμενοι
υπάλληλοι-συνδικαλιστές στον Δήμο Καλλιθέας προσέτρεξαν προς αναζήτηση απυρόβλητου
και προστασίας στη ποδιά των πιο συστημικών ίσως δομών του κρατικοδίαιτου κατεστημένου
της Δημόσιας Διοίκησης.
Τόσο στη διάρκεια της δίκης
όσο και πριν από αυτή καταγράφτηκαν παρεμβάσεις των περίφημων τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών
οργάνων (ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΑΔΕΔΥ κ.α.) μέσω προέδρων και εκπροσώπων τους ακόμα και στην
αίθουσα του δικαστηρίου. Έσπευσαν να παράσχουν προστασία στους κατηγορούμενους,
ώστε να μην
καταλογιστεί στο συστημικό συνδικαλιστικό
κατεστημένο
μία ποινική τιμωρία
των υμετέρων
τους.
Από το 1988 με τα
νομότυπα κυβερνητικά ”δώρα” εκατοντάδων εκατομμυρίων δρχ. στους συνδικαλιστικούς
φορείς και προσφάτως με την ανάδειξη λόγω εφαρμογής των Μνημονίων ατασθαλιών
δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ του Δημοσίου χρήματος από ομοσπονδιακές
συνδικαλιστικές οργανώσεις (ΔΕΗ, ΕΛΤΑ, ΟΣΕ, ΟΤΕ κοκ.), είναι κοινά γνωστό στην
ελληνική κοινωνία ότι ιδίως και τα υψηλόβαθμα συνδικαλιστικά όργανα συγκροτούν
εδώ και δεκαετίες μέρος του πιο συστημικού κατεστημένου (που διατείνονται ότι
αντιμάχονται) – όπως ένας υπουργός ή ένας πολιτικός διεφθαρμένος ή μη, όπως μία
θεσμοθετημένη κρατική Δομή της φορομπηχτικής Δημόσιας Διοίκησης – ενώ όλοι μαζί
συντηρούνται από τους φόρους του εργαζόμενου ή άνεργου έλληνα πολίτη κατά
κανόνα του ιδιωτικού τομέα παραγωγής.
Κάτω από τη ποδιά αυτού
του δημοσυντήρητου κατεστημένου προσέτρεξαν οι επίσης δημοσυντήρητοι οκτώ κατηγορούμενοι
υπάλληλοι-συνδικαλιστές Δήμου Καλλιθέας προς αναζήτηση απαλλαγής από τις
κατηγορίες που αντιμετώπιζαν. Από κοινού καταλάμβαναν και προπηλάκιζαν το
Δημοτικό Συμβούλιο Καλλιθέας, ασκούσαν πιέσεις στη Διοίκηση της πόλης,
επιστράτευαν ανακοινώσεις κρατικοδίαιτων συνδικαλιστικών οργανώσεων (διάφορες
ΕΛΜΕ, στην ΕΡΤ κλπ.).
Την πρώτη ημέρα της δίκης
στις 23 Οκτωβρίου η πρόεδρος της Έδρας κατέστησε στους κατηγορούμενους ότι καλό
είναι (γι’ αυτούς) να τα βρουν με τον μηνυτή πριν προχωρήσει η διαδικασία, θέτοντας
και ρητορική ερώτηση στη συνήγορό τους εάν κατανοεί το που θα οδηγηθεί η
διαδικασία εφόσον το Δικαστήριο προχωρήσει στην ανάγνωση του Κατηγορητηρίου και
των αναγνωστέων της δικογραφίας. Στην πορεία της ακρόασης προέβη ακόμα και σε
αυστηρές παρατηρήσεις στους παραβρισκόμενους στην αίθουσα, μεταξύ των οποίων
και στην εκπρόσωπο της ΑΔΕΔΥ για ασέβεια στο Δικαστήριο, τις φωνασκίες κλπ..
Αντέδρασε, επίσης, έντονα στις επιθετικές ”συνδικαλιστικού τύπου” παρεμβάσεις της
συνηγόρου των κατηγορούμενων με αυστηρές παρατηρήσεις της μορφής πως δεν θα
δεχθεί υποδείξεις για το πώς διεξάγεται μία δίκη (…).
Μετά την τριήμερη διακοπή
της ακροαματικής διαδικασία, κατά τη συνέχιση της δίκης στις 26 Οκτωβρίου αποκομίσαμε
ερωτηματικά εάν η πρόεδρος της Έδρας έλαβε απόφαση με ελεύθερη και ανεπηρέαστη βούληση.
Στα ανθρωπίνως θεμιτά ερωτήματα συνέβαλλαν μεταξύ άλλων και δύο αδιαμφισβήτητα
γεγονότα στα οποία αδιάψευστος μάρτυρας ήταν η Πολιτική Αγωγή και οι παριστάμενοι
στην αίθουσα: α) η πρωτοδίκης ως Πρόεδρος του Δικαστηρίου αναγκάστηκε να
διακόψει την ακροαματική διαδικασία και να εγκαταλείψει την Έδρα τρεις φορές
για «εκτόνωση» της τεχνητής φόρτισης και οχλαγωγικής πίεσης από την αίθουσα προς
το δικαστήριο, β) Το δικαστήριο, ιδίως η Εισαγγελέας της Έδρας δέχθηκε κατ’
επανάληψη φραστικές επιθέσεις από τη συνήγορο των κατηγορουμένων σε τέτοιο
βαθμό και ασέβειας ακόμα, που αναγκάστηκε να προβεί σε καταγγελία προς την
πρόεδρο της Έδρας και να ζητήσει την προστασία της η οποία, όμως, δεν φάνηκε να
αντιδρά στη κατάσταση αυτή (…). Στην αίθουσα διαχέονταν κλίμα πίεσης
οχλαγωγικού τύπου από πλήθος δημοσυντήρητους υπαλλήλους και συνδικαλιστές που
μετέβησαν με πούλμαν σε μία παρέμβαση προσχεδιασμένη από τους κατηγορούμενους
και το συνδικαλιστικό κατεστημένο.
Στις 26 Οκτωβρίου, μετά
την τριήμερη διακοπή, από το πρωί έως το τέλος της ημέρας στις απολογίες
κατηγορουμένων και στα αφηγήματα των ”μαρτύρων” υπεράσπισης η παραπληροφόρηση
και το ψεύδος όπως λέει ο λαός ”πήγε σύννεφο” (συνολικά παρέλασαν 17 άτομα – μεταξύ αυτών ο πρόεδρος ΠΟΕ-ΟΤΑ που για
την ίδια υπόθεση είχε ζητήσει δημόσια ”συγγνώμη” από τον αντιδήμαρχο Σοφιανίδη
προσωπικά και εκ μέρους της ΠΟΕ-ΟΤΑ στη Συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου
Καλλιθέας στις 29 Σεπτεμβρίου 2016 ανακαλώντας ταυτόχρονα και τους
χαρακτηρισμούς στους οποίους προέβη στο παρελθόν παρασυρόμενος από τις
συκοφαντίες των κατηγορούμενων, επίσης συνδικαλιστές ΑΔΕΔΥ, σύζυγοι
κατηγορουμένων κλπ., κατ’ ουσία άσχετοι αφού κανείς τους πέραν του ενός δεν
είχαν καμία απολύτως επαφή με τα γεγονότα της δικογραφίας)
.
Καλοπροαίρετα θα διέκρινε
κανείς ενδεχομένως πως, μέσα στο πυκνό σύννεφο αποπροσανατολιστικών μυθοπλασιών
κατηγορουμένων και ”μαρτύρων” τους, στο παραπέτασμα της παραληρηματικής παραπληροφόρησης
που αναδύθηκαν ολημερίς συνοδεία της οχλαγωγικής παρουσίας, απωλέσθηκε εντέλει ο
δικαιοκριτικός προσανατολισμός παρά το σαφές Κατηγορητήριο, τα αδιαμφισβήτητα
αποδεικτικά στοιχεία, την καταδικαστική εισήγηση της Εισαγγελέως Έδρας, αφού κανένα
πραγματικό-αποδεικτικό στοιχείο στις απολογίες τους οι κατηγορούμενοι και ”μάρτυρες”
υπεράσπισης δεν προσκόμισαν (..;). Όσα επικαλέστηκαν, πέραν των ηθικών ζητημάτων
προκαλούν και τη νοημοσύνη των βαριά φορολογούμενων πολιτών της Καλλιθέας που
πληρώνουν υποχρεωτικά με φόρους και εισφορές τούς μισθούς των μηνυμένων. Μεταξύ
άλλων στα πιο πάνω υπάγονται και τα ενδεικτικά παραδείγματα:
       Ενώ σαν ΔΕ πληρώνονται από τους
φόρους των δημοτών περί των 1.500,00 ευρώ κάθε μήνα μικτά και περί τα 1.250,00
ευρώ μηνιαίως καθαρά, ”κλάφτηκαν” στο δικαστήριο με το αφήγημα ότι ”θυσιάζονται
για το καλό των δημοτών και χύνουν αίμα και ιδρώτα για μόλις 400 ευρώ τον μήνα”
και ότι δήθεν από αγανάκτηση σαν δήθεν χαμηλά αμειβόμενοι και αδικημένοι (με
τριπλάσιο μισθό απ’ ότι δήλωσαν!) διέδιδαν ότι ο Σοφιανίδης ”απολάμβανε δύο
μισθούς”. Το ψευδές αφήγημά τους – του κακού πολιτικού προϊσταμένου που δήθεν
”απολάμβανε δύο μισθούς” και πίεζε τους δήθεν αδικημένους και αγανακτισμένους
υπαλλήλους να δουλεύουν καλύτερα – θα κατέρρεε επιτόπου στο ακροατήριο εάν το
δικαστήριο είχε ζητήσει ένα έγγραφο της μισθοδοσίας τους.
       Ότι ο Σοφιανίδης ως Αντιδήμαρχος Πρασίνου
και Περιβάλλοντος δεν άφηνε τους υπαλλήλους στο δήθεν νόμιμο δικαίωμα να
αράζουν την ώρα της εργασίας τους από τις 09.00 ώρα το πρωί στα πλησιέστερα
καφενεία στα πλαίσια του ”κεκτημένου, νόμιμου διαλύματος” για καφέ και γι’ αυτό
ο Σοφιανίδης είναι ”κατά των εργαζομένων”. Τέτοιο δικαίωμα, όμως, δεν υπάρχει
και ούτε πηγάζει από κανένα νόμο ή διάταξη, ενώ το να συχνάζουν δημοτικοί
υπάλληλοι σαν θαμώνες στα καφενεία την ώρα της εργασίας τους και μάλιστα τις
Κυριακές που εισπράττουν και διπλό ημερομίσθιο αποτελεί κραυγαλέα πρόκληση και
εμπαιγμό του συχνά άνεργου δημότη της πόλης που τους πληρώνει με φόρους από το
υστέρημά του. Κανείς συνεπείς, έντιμος εργαζόμενος ή προϊστάμενος δεν θα
συναινούσε σε αυτή τη κατάσταση, σαφώς ούτε και ο Σοφιανίδης γι’αυτό και έγινε
στόχος συκοφαντικών και δυσφημιστικών διαδόσεων από τους κατηγορούμενους και το
συνδικαλιστικό, συστημικό κατεστημένο. Και εδώ θα έφτανε να είχαν ζητηθεί αποδείξεις
για τα όσα ψευδή ανέφεραν οι κατηγορούμενοι και όλα θα έμπαιναν στην πραγματική
τους θέση.
       Ότι, επειδή ”ενδιαφέρονται και
θυσιάζονται στη δουλειά για να προσφέρουν περισσότερο στους δημότες” δεν έκαναν
δήθεν χρήση της συνδικαλιστικής άδειας για να μην λείψουν από την δουλειά τους (ιδίως
ο πρώτος, αλλά και οι λοιποί). Εάν ζητούσε το δικαστήριο να τεκμηριωθούν με
έγγραφα οι ”θυσίες” τους θα διαπίστωνε και εδώ, ότι από τις καταγραφές
παρουσιών σε ενδεικτικό διάστημα 15 μόλις μηνών το 2014-2015 οι αμειβόμενες απουσίες
δύο μόνο εκ των κατηγορουμένων φτάνουν συνολικά τις 100 εργάσιμες ημέρες. Ο ένας
εξ αυτών φέρεται να έλειπε 5 ημέρες με συνδικαλιστική άδεια και τον επίμαχο
μήνα Νοέμβριο 2014 χωρίς αυτές να είχαν δηλωθεί με αίτηση ως όφειλε. Ειδικά ο λαλίστατος
όγδοος των κατηγορουμένων, που με ”θράσος χιλίων πιθήκων” περιαυτολογούσε στην
απολογία του πως λίγο-πολύ ο Δήμος κρέμεται από αυτόν επειδή είναι στο Τμήμα
εσόδων και εισπράττει εκατομμύρια ευρώ σε εισφορές και δήθεν χάριν αυτού
πληρώνονται όλοι στον Δήμο, θα ξέχασε ότι το Τμήμα του μετατρέπονταν κυριολεκτικά
σε ”ρινγκ” από ξεσπάσματα αγανακτισμένων δημοτών που αντίκριζαν τα άδεια γραφεία
μη μπορώντας να περαιώσουν τις υποθέσεις τους επειδή το σύνολο σχεδόν των υπαλλήλων
όπως και ο ίδιος ”έλειπαν με άδεια” (βλ. πρόσφατο
βίαιο περιστατικό τον Αύγουστο 2018, όταν στο Τμήμα εσόδων έσπευσε ο ”αναρμόδιος”
Σοφιανίδης που κατεύνασε τα πνεύματα και εξισορρόπησε το πρόβλημα)
.
Στο δικαστήριο μεταξύ
άλλων τέθηκε και δεν απαντήθηκε το ερώτημα γιατί οι κατηγορούμενοι διέδωσαν δυσφημιστικά
ψέματα για δήθεν διπλοθεσία του Σοφιανίδη για τα δύο μόλις χρόνια που διετέλεσε
αντιδήμαρχος (2007-2008) και δεν προέβησαν ποτέ σε ανάλογη ”συνδικαλιστική εκστρατεία”
ή έστω μνεία για τους επί δεκαέξι (16!) χρόνια  ”μόνιμους” αντιδημάρχους Β. Μαργαρίτη και Θ.
Ψαλιδόπουλο που παράλληλα ήταν δημόσιοι υπάλληλοι στον ΟΤΕ και ΕΡΤ;!. Συνεπώς,
ποια υπόγεια συμφέροντα υπηρέτησαν με τις συκοφαντίες που εν γνώσει διέσπειραν,
μήπως και επειδή ο Σοφιανίδης δεν ήταν αδιάφορος στη περιχαράκωση αδήλωτων προνομίων
στη πλάτη των ανυποψίαστων δημοτών της Καλλιθέας (…) ;!.
Αποκομίσαμε ερωτηματικά που
τα αναπάντητα ψεύδη αφέθηκαν ανεξήγητα εκ των πραγμάτων να αιωρούνται στην
αίθουσα του δικαστηρίου. Η πρόεδρος της Έδρας υπενθύμιζε ότι οι κατηγορούμενοι
έχουν το «ιερό δικαίωμα» να απολογούνται τελευταίοι και να μιλούν όσο θέλουν, όμως,
τα ερωτηματικά για τις κραυγαλέα συκοφαντικές εκφάνσεις τους ακόμα και μέσα στην
αίθουσα του δικαστηρίου δεν εξανεμίστηκαν.
Αναμένοντας την εκδίκαση
της συγκεκριμένης υπόθεσης παρατηρούσε κανείς πως σε όλες τις προηγηθείσες υποθέσεις
εκείνης της ημέρας, συνολικά 18 ποινικές υποθέσεις, οι αποφάσεις της προέδρου
της Έδρας ήταν σε πλήρη συμφωνία με τις εισηγήσεις της Εισαγγελέως. Η μόνη υπόθεση
που διαφοροποιήθηκε (χωρίς αυτό να
συγκροτεί μομφή)
ήταν η εν λόγω των οκτώ κατηγορούμενων – για τον πρώτο εκ
των οποίων η Εισαγγελέας Έδρας εισηγήθηκε ενοχή για συκοφαντική δυσφήμιση και
ποινή φυλάκισης έως 2 χρόνια και για τους υπολοίπους ενοχή για δυσφήμιση. Οι
κατηγορούμενοι γνώριζαν καλά την ουσιαστικότητα του Κατηγορητηρίου, γι’αυτό και
στο άκουσμα της ανεξήγητης σχεδόν εκ διαμέτρου αποκλίνουσας από την εισήγηση
της Εισαγγελέως Έδρας απόφασης αναπήδησαν ομαδόν με ζητωκραυγές και
χειροκροτήματα ωσάν μαθητές σε σχολική τάξη που έλαβαν απρόσμενα άδεια για
κοπάνα.
Πέραν της αφελούς,
ρητορικής ερώτησης για το πόσο γρήγορα σηκώνει το ακουστικό ένας υπουργός όταν
στην άλλη άκρη της γραμμής είναι εκπρόσωπος εξίσου συστημικού συνδικαλιστικού
φορέα που σπεύδει μάρτυρας υπεράσπισης σε μία τέτοια δίκη (ΑΔΕΔΥ, ΠΟΕ-ΟΤΑ κοκ.),
αναδύεται και ένα άλλο αφελές ερώτημα – για το όλο ενδιαφέρον των μηνυμένων υπαλλήλων-συνδικαλιστών
στους χειμαζόμενους από την οικονομική κρίση ανυποψίαστους, συχνά άνεργους δημότες
από τους οποίους πληρώνονται και για τους οποίους δημότες διερρήγνυαν τα ιμάτιά
τους στις απολογίες τους στο δικαστήριο. Διατείνονταν επιδεικτικά στο
δικαστήριο μαζί με τους αλληλέγγυούς τους ότι στις 23 και 26 Οκτωβρίου ”έδωσαν
το παρόν για αλληλεγγύη και υποστήριξη” 150(;) και 250(;) υπάλληλοι αντίστοιχα,
ενώ σαν σύλλογος υπαλλήλων Δήμου Καλλιθέας κινήθηκαν και σε κατάληψη του
Δημαρχείου (και παιδικών σταθμών ακόμα…) σε βάρος βέβαια των δημοτών που δεν
μπορούσαν να εξυπηρετηθούν. Διατείνονταν, δηλαδή, ότι σαν σύλλογος υπαλλήλων φρόντισαν
στις δύο αυτές ημέρες να μεταφέρουν στη δίκη (με πούλμαν) για ”αλληλεγγύη και
υποστήριξη” στους εαυτούς τους περί τους 400(;) υπαλλήλους, ενώ σύμφωνα με όσα
ακούστηκαν από εργαζόμενους του Δήμου φαίνεται ότι κτυπήθηκαν και οι υπηρεσιακές
κάρτες παρουσίας των ”εκδρομέων” ώστε και παρόντες να είναι στην αίθουσα του
δικαστηρίου και να μην χάσουν τα ημερομίσθια δύο ημερών που φαίνεται να εισπράχθηκαν
κανονικά.
Από την άλλη, οι
μειοψηφικές δημοτικές παρατάξεις (αντιπολίτευση) έσπευσαν εξαρχής να κλείσουν
το μάτι σε όλες τις ενέργειες και πράξεις των μηνυμένων υπαλλήλων-συνδικαλιστών,
λαϊκίζοντας από κοινού εντός και εκτός του Δημοτικού Συμβουλίου Καλλιθέας.  Με προφανή στόχο τα μικροπολιτικά και
ψηφοθηρικά οφέλη στις προσεχείς δημοτικές εκλογές, όχι μόνον έσπευσαν μαζί με
τους πιο πάνω ”αλληλέγγυους” στη δίκη προς ”αλληλεγγύη και συμπαράσταση” στους ποινικά
κατηγορούμενους υπαλλήλους-συνδικαλιστές αλλά εμφανίστηκαν και σαν μάρτυρες
υπεράσπισης μέσω δημοτικού συμβούλου του ΚΚΕ. Οι ”αλληλέγγυοι” δημοτικοί σύμβουλοι
της μειοψηφίας από το πολύ ενδιαφέρον και αυτοί για τον ανυποψίαστο Καλλιθεάτη
φορολογούμενο, που φέρεται να πλήρωσε αχρεωστήτως δεκάδες χιλιάδες ευρώ των πιο
πάνω κινητοποιήσεων ”αλληλεγγύης”, φαίνεται ότι ξέχασαν τις δύο αυτές ημέρες να
ρωτήσουν τους κατηγορούμενους συνδικαλιστές εάν θα παρακρατηθούν υπέρ του Δήμου
τα πιο πάνω 400(;) αργόσχολα ημερομίσθια ή πληρώθηκαν κανονικά στους ”αλληλέγγυους”
υπαλλήλους – που είναι και το πιο πιθανό. Διαφορετικά, στις 23 και 26 Οκτωβρίου
θα έπρεπε το μισό προσωπικό του Δήμου να έλειπε με αίτηση κανονικής άδειας – κάτι
που δεν φαίνεται να συνέβη, ενώ η αίθουσα 106 ήταν γεμάτη από υπαλλήλους Δήμου
Καλλιθέας. Οι δημοτικοί σύμβουλοι της μειοψηφίας γνώριζαν καλά ότι κατάληψη
Δημαρχείου και δημοτικών χώρων από τον σύλλογο υπαλλήλων είναι πράξη έκνομη και
καθιστά δυσχερή τον έλεγχο παρουσίας του απόντος υπαλληλικού προσωπικού.
Αυτή η λεηλασία κάθε
ηθικής αξίας και μέτρου, αλλά όπως φαίνεται και οικονομική του φορολογούμενου
λαού της Καλλιθέας που δεν ήταν παρόν στη δίκη, παρουσιάστηκε στο δικαστήριο από
δημοσυντήρητους κατηγορούμενους και τους προαναφερόμενους αλληλέγγυους με το προσωπείο
της δήθεν μαζικής δημοκρατικής φωνής ενάντια στον ”αντιδημοκρατικό” Δημοτικό
Σύμβουλο της πόλης.
Ανεξαρτήτως της εκ του
αποτελέσματος αστοχίας όπως εμείς διακρίνουμε της Δικαιοσύνης, σαφώς και δεν
συναινούμε στο εν λόγω συστημικό κατεστημένο που επεδίωκε απόσυρση της μήνυσης
με συκοφαντικές διαδόσεις και οχλαγωγικές πιέσεις, υποκρισίες και μεθοδεύσεις,
με καθεστωτικές συμπεριφορές και επιδεικτική ασέβεια στην αξιοπρέπεια και αξίες
της ανθρώπινης προσωπικότητας. Ως Δημοτικός Σύμβουλος και επί δύο δεκαετίες αιρετός
εκπρόσωπος των πολιτών της πόλης διατελούμε ανέκαθεν με καθαρή τη συνείδηση
απέναντί τους, ιδίως και σε ζητήματα αρχών και αξιών στην ατομική, συλλογική
και κοινωνική στάση και πορεία μας.
Καλλιθέα, Νοέμβριος 2018
Χρ. Σοφιανίδης
MS
Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ Αθηνών
Δημοτικός Σύμβουλος Καλλιθέας
Υ.Γ.: Διευκρινιστικά και για καλλίτερη εικόνα της κακοβουλίας
των συκοφαντικών διαδόσεων από συνδικαλίζοντες υπαλλήλους:
Ο Σοφιανίδης αποχώρησε από τον Δήμο Αθηναίων το καλοκαίρι 2014
με πάνω από 25 χρόνια μάχιμης υπηρεσίας σε πολύ νευραλγικό πόστο της
Πρωτεύουσας ως Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός. Εκλεγμένος στις Δημοτικές
εκλογές του 2014 ορίστηκε αντιδήμαρχος Καλλιθέας τον Σεπτέμβριο 2014, όταν δεν είχε
καμία εργασιακή σχέση με τον Δήμο Αθηναίων. Συνεπώς, ποτέ δεν ελάμβανε «δύο
μισθούς» διότι ούτε προβλέπεται και ούτε επιτρέπεται νομικά, αλλά ούτε και χρονικά
ήταν δυνατό να συμβεί λόγω προγενέστερης αποχώρησης από τον Δήμο της Αθήνας. Τιμήθηκε
από τους Καλλιθεάτες ως Δημοτικός Σύμβουλος από τη πρώτη φορά στις Δημοτικές
εκλογές το 1998 με επιμονή και παραίνεση των ιδίων των δημοτών. Ως αντιδήμαρχος
το 2007-2008 δεν ελάμβανε ούτε μισθό ούτε «αντιμισθία», αφού η «αντιμισθία»
υιοθετήθηκε στη νομοθεσία περί Δήμων μετά το 2010.
Πέραν αυτών ο Σοφιανίδης έχοντας πορεία ζωής να προσφέρει ανιδιοτελώς
κοινωνικό έργο, ζήτησε από τον Δήμαρχο Καλλιθέας να μην λαμβάνει «αντιμισθία»
αντιδημάρχου ώστε να δοθεί σε κάποιον νέο αιρετό που θα είχε μεγαλύτερη  οικονομική ανάγκη. Έτσι, τον Μάρτιο  2017 κατά την προβλεπόμενη υποχρεωτική
αναδιάταξη των αιρετών στη Διοίκησης του Δήμου, ο Σοφιανίδης ορίστηκε
Εντεταλμένος Δημοτικός Σύμβουλος με τις ίδιες ακριβώς αρμοδιότητες του
Αντιδημάρχου που είχε αλλά χωρίς «αντιμισθία» όπως ο ίδιος ζήτησε.
Όλα αυτά οι μηνυμένοι υπάλληλοι-συνδικαλιστές στον Δήμο
Καλλιθέας τα γνώριζαν καλά. Παρόλα αυτά διέσπειραν κακόβουλα μεταξύ άλλων και συκοφαντίες
για ”δύο μισθούς” ακολουθώντας τυφλά τις κομματογενείς υπαγωγές τους, παροξυσμούς
και σκοπιμότητες περιχαράκωσης ”κεκτημένων προνομίων” με τα οποία ο Σοφιανίδης ως
Δημοτικός Σύμβουλος διοικητικά και λειτουργικά δεν συναίνεσε με υπευθυνότητα απέναντι
στους φορολογούμενους δημότες και πολίτες. Η όλη υποκρισία είναι πιο ευδιάκριτη
εάν αναρωτηθεί κανείς γιατί οι μηνυμένοι υπάλληλοι-συνδικαλιστές δεν επέδειξαν ποτέ
ανάλογη σπουδή για τα πρόσωπα δύο δημοτικών συμβούλων της μειοψηφίας που στη
προηγούμενη διοίκηση διετέλεσαν επί 16 συναπτά χρόνια (1999-2014) αντιδήμαρχοι
”αμειβόμενοι διπλοθεσίτες” και παράλληλα δημόσιοι υπάλληλοι στον ΟΤΕ και ΕΡΤ.
Ορισμένες γραφικές εκφάνσεις των μηνυμένων προκαλούν και
θυμηδία, με τη διαφορά ότι διέδωσαν σκοπίμως τις επινοημένες γραφικότητές τους.
Έτσι, σε παραληρηματικές κορόνες διατείνονταν (ιδίως ο όγδοος εξ αυτών) ότι ο
Σοφιανίδης ”απολαμβάνει απολαβές” χάριν των δικών τους συνδικαλιστικών αγώνων
(!…). Πέραν του ότι ο συνδικαλισμός τους καμία απολύτως σχέση δεν έχει με την
εργασιακή, προσωπική και κοινωνική πορεία του Σοφιανίδη ούτε κλαδικά, ούτε επαγγελματικά,
ούτε μορφωτικά (όπως και με τις ανάγκες των κατοίκων της πόλης από τους φόρους των
οποίων πληρώνονται), το μόνο βέβαιο γι’αυτούς είναι ότι όταν ο Σοφιανίδης
εργάζονταν ανήλικος από το 1976, σε ανθυγιεινές και βαριές εργασίες με
βιβλιάρια ενσήμων και πλήρωνε ασφαλιστικές εισφορές υπέρ των εργαζομένων, οι κρατικοδίαιτοι
εκ του ασφαλούς λαλίστατοι υπάλληλοι-συνδικαλιστές Δήμου Καλλιθέας πήγαιναν με
κοντά παντελονάκια εποχής στο Δημοτικό σχολείο.

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο